Verviers is een stad in de provincie Luik in België. De stad telde op 1 januari 2016 55.177 inwoners. In het Waals, dat ook lokaal gesproken wordt, is de naam van de plaats Vervî.
De stad aan de Vesder is vooral bekend vanwege de (vergane) textielindustrie.
Geschiedenis
In Verviers werden Romeinse munten gevonden, doch de streek was ook in de prehistorie al bewoond. Een 2e eeuwse tumulus te Heusy werd in 1862 afgegraven.
Einde 7e eeuw werd door monniken van de Abdij van Stavelot te Verviers een parochie gesticht: de Sint-Remaclusparochie.
Verviers behoorde tijdens het ancien regime tot het prinsbisdom Luik, en wel was het één der Goede Steden van dit prinsbisdom, en wel de 23e en laatste (1651) die deze titel verkreeg. Ook was het de hoofdstad van het Markgraafschap Franchimont, dat in 1014 de facto onderdeel werd van het Prinsbisdom Luik. Verder was het de hoofdstad van de ban van Verviers, één der vijf banken van het Markgraafschap.
In het dal van de Vesder ontwikkelde zich al snel enige industriële activiteit. Naast de metaalbewerking werd met name de lakennijverheid belangrijk. Deze profiteerde van het kalkarme water dat van de Hoge Venen afkomstig was en zeer geschikt was voor het wassen van de wol. In een document van 1413 werd melding gemaakt van vier volderijen. In de 17e eeuw verdrong de lakennijverheid die der metaalbewerking vrijwel geheel.
Omstreeks 1652 werd Verviers ommuurd.
In 1692 werd Verviers en omgeving door een aardbeving getroffen.
Industriële Revolutie
Verviers was vanouds een stad waar de lakenindustrie floreerde. Eén van de lakenfabrikanten op het eind van de 18e eeuw was Simonis & Biolley. Toen de machinebouwer (jenny maker) William Cockerill in 1797 uit Engeland vertrok, ontmoette hij in Hamburg een wolhandelaar die hem in contact bracht met Iwan Simonis. Deze nodigde hem uit om machines voor hem te bouwen voor de bewerkingen van wol, zoals het kaarden. In 1799 vestigde hij zich in Verviers.
Allereerst liet Cockerill zijn schoonzoon, de machinebouwer James Hodson, in 1803 overkomen naar Verviers.
Cockerill ging terug naar Engeland, waar hij van 1803-1806 verbleef, en smokkelde van daar uit machine-onderdelen, verstopt in kisten textiel, naar het continent. Dit was verboden vanwege het embargo dat in de tijd van Napoleon Bonaparte van kracht was.
Toen William Cockerill samen met James Hodson in 1807 een fabriek voor textielmachines in Luik begon, was de kiem voor de industriële revolutie op het Europese continent gelegd. De stad Verviers was de eerste stad op het continent waar deze omwenteling een aanvang nam.
Door deze ontwikkelingen evolueerde de lakenindustrie zich van een aantal kleinere bedrijfjes tot een veel kleiner aantal grotere, geïndustrialiseerde bedrijven op basis van stoomkracht. Reeds in 1788 was de textielindustrie, die voornamelijk in Verviers was gevestigd, verantwoordelijk voor meer dan 72% van de totale export van het Prinsbisdom Luik. Halverwege de 19e eeuw vormde Verviers het zwaartepunt van de Belgische textielindustrie. In deze tijd werden ook bouwwerken geschapen die de grootsheid van de stad tot uitdrukking moesten brengen. In 1873 echter vond een crisis plaats ten gevolge van overproductie. Deze duurde tot 1896. Einde 19e eeuw was een groot deel van de textielfabrieken in Verviers al verouderd ten opzichte van nieuwe en concurrerende industriegebieden. Uiteindelijk zijn er begin 21e eeuw nog slechts twee bedrijven (waaronder Iwan Simonis) actief in de wolindustrie, en het merendeel van de bevolking vindt werk in de dienstensector. In de randgebieden zijn bedrijventerreinen ontstaan met gevarieerde bedrijvigheid.
In 1830 was Verviers één van de eerste gemeenten die na de rellen in Brussel op 25 augustus deelnam aan de Belgische Opstand.
Verviers staat bekend als Ville lainière (wolstad) vanwege de belangrijke wolverwerkende industrie die de stad heeft gekend. Ook als Capitale de l'eau (hoofdstad van het water) wordt de stad wel geduid, vanwege het kalkarme water van de Vesder dat een belangrijke rol bij de ontwikkeling van de stad heeft gespeeld. Verviers is bovendien, met een agglommeratie van 85.000 inwoners, de op Luik na belangrijkste stad van de provincie Luik.
Incident in 2015
Op 15 januari 2015 eindigde een anti-terreuractie in de buurt van het station in een schietpartij waarbij twee Syriëgangers werden doodgeschoten. Deze werden verdacht van het beramen van een aanslag op een politiebureau.[5] Een derde persoon probeerde te ontkomen maar werd opgepakt.